5 września 2018

Program Candis

CZYM JEST CANDIS?

CANDIS to indywidualny, krótkoterminowy program terapeutyczny dla osób mających problemy z powodu używania marihuany lub haszyszu. W programie mogą uczestniczyć osoby powyżej 16 roku życia, które chciałyby ograniczyć lub zrezygnować z używania konopi.

Program obejmuje z reguły 10 sesji trwających ok 90 minut każda, które realizowane są  w ciągu od 2 do 3 miesięcy i mają charakter indywidualnych rozmów z terapeutą( na żywo w gabinecie lub przez Skype)

Program CANDIS jest wdrażany w Polsce przez Krajowe Biuro ds. Przeciwdziałania Narkomanii we współpracy z Centralnym Instytutem Zdrowia Psychicznego Uniwersytetu Heidelberga w Mannheim i Uniwersytetem Technicznym w  Dreźnie. Skuteczność programu CANDIS została potwierdzona w badaniach ewaluacyjnych prowadzonych przez Uniwersytet Techniczny w Dreźnie.

Zajęcia w ramach terapii prowadzone są przez certyfikowanych specjalistów terapii uzależnień, którzy odbyli dodatkowo profesjonalne szkolenia uprawniające ich do prowadzenia programu Candis.
Podejście teoretyczne programu wykorzystuje metody o udokumentowanej w badaniach  naukowych skuteczności. Są to: dialog motywujący opracowany przez amerykańskich psychologów Rollnicka i Millera oraz koncepcje behawioralno – poznawcze.
Dialog motywujący to bardziej  filozofia pracy z pacjentem niż metoda terapii. W dialogu motywującym pacjent traktowany jest podmiotowo, a rola terapeuty polega na  wzmocnieniu w pacjencie gotowości do zmiany oraz rozpoznaniu  jego zasobów psychicznych i społecznych.
Metody behawioralno – poznawcze odwołują się do założenia, że w uzależnieniu od substancji psychoaktywnych istotną rolę odgrywa proces uczenia się. Dlatego w terapii ważne jest, aby osoba rozpoznała mechanizmy, które w jej przypadku doprowadziły do uzależnienia oraz nabyła umiejętności radzenia sobie z problemami w inny sposób, nie wymagający sięgania po substancje psychoaktywne.

Cele terapii:

  • rozpoznanie swoich problemów związanych z używaniem konopi,
  • zaakceptowanie terapii i regularne uczestniczenie w leczeniu,
  • dążenie do abstynencji lub redukcji używania jako najważniejszego celu leczenia,
  • całkowite zaprzestanie lub ograniczenie używania konopi,
  • pozostawanie w abstynencji przy zastosowaniu działań profilaktycznych zapobiegających nawrotom,
  • nauczenie się adekwatnego i skutecznego rozwiązywania problemów psychologicznych i społecznych.

Akceptowalnym celem jest zatem zarówno abstynencja,

jak i ograniczenie używania marihuany czy innych przetworów konopi.